in fair trade kleding

fair trade kleding duur? hoe zit dat?

Als je net in aanraking komt met duurzame kleding dan kunnen de prijzen best wennen of zelfs schrikken zijn. Vorig jaar was de documentaire ‘De slag om de klerewereld‘ op tv. Naar aanleiding van deze veelbekeken docu, kwamen in de winkel veel nieuwe mensen binnen die op zoek waren naar ‘eerlijke’ kleding. Sommigen deinsden terug van de prijzen die ze zagen. Vaak werden er vragen gesteld als: Waarom is het zo duur? Hoe komt het dat er zo’n gat zit tussen deze prijzen en die van de H&M bijvoorbeeld? Kan dat niet goedkoper..? Ik spreek vaak mensen die gerust 20% tot 30% meer willen betalen voor een kledingstuk als het eerlijk geproduceerd is. Maar 20% bovenop welke prijs? En is dat genoeg? Wat is de standaard? Als ik een jeansmerk als Kuyichi vergelijk met andere jeansmerken zoals Levi en G-star dan vallen de prijzen best mee. Maar als ik een jeans van Kuyichi vergelijk met een 20€ jeans van de H&M, tja, dan redden we het niet met 20% extra.. Kortom, hoe zit het met de prijzen van fair trade kleding?

De prijs 
Volgens mij spelen er een aantal zaken mee. Aan de ene kant zijn we gewend geraakt aan bizar lage prijzen. Een shirt voor €5 of een jurkje voor €10, dat kan gewoon niet. De Fair Wear Foundation heeft uitgerekend dat van een shirt  voor €29, dat daarvan 0,6% oftewel  €0,18 (!) voor het loon van de arbeider is. Dat is bizar weinig. Het is dan misschien wel een minimumloon, maar in de landen waar de meeste kleding wordt geproduceerd – zoals Bangladesh , Cambodja, India, China enz – ligt het minimumloon ver onder het leefbaar loon. Zo is in Bangladesh het leefbaar loon €259,80 maar het minimumloon €28,60 en hiermee een veel te lage 11% van het leefbaar loon (in 2013). In Sri Lanka is deze verhouding 19%, in Cambodja 21% en in India 26%. Hierdoor werken dus hele gezinnen dag en nacht aan hun levensonderhoud omdat ze zo bizar weinig verdienen. Ik dwaal af.. Het punt is, kleding kan niet op een eerlijke wijze voor bizar lage prijzen geproduceerd worden. De productiekosten van kleding die wel op een eerlijke wijze worden geproduceerd liggen dus hoger (lees bijvoorbeeld hier over hoe People Tree produceert). Hierdoor is de inkoopprijs van fair trade kleding hoger en daarmee ook de verkoopprijs. Overigens komt de retailer, de winkelier ons daarin wel tegemoet. De marge op fair trade kleding is namelijk een stuk lager dan bij reguliere kleding.

En verder..
Wat ik denk dat ook meespeelt, is dat de markt voor fair trade kleding een klein deel van die onwijs grote kledingindustrie is. Er is relatief weinig vraag naar fair trade kleding en er is relatief weinig aanbod in fair trade kleding. Natuurlijk groeit dit wel, maar het is echt nog een niche. En schaarse items zijn nu eenmaal duurder want die genieten bijvoorbeeld minder schaalvoordelen.
Daarnaast merk ik dat duurzame merken zich ook tegen de ‘fast fashion’-hype afzetten. Ze verkopen liever minder items voor een hogere prijs, dan veel items voor een lagere prijs (of zijn genoodzaakt hiertoe doordat het een klein bedrijf is). Over een duurdere aankoop denk je over het algemeen beter na en dat item belandt niet na 1 keer dragen in de prullenbak of bij het Leger des Heils. Het kan dus ook de keus zijn van een merk om hun kleding in een bepaald segment te prijzen en een consument aan te spreken die een exclusievere en duurdere jeans wil dan een dertien-in-een-dozijn jeans van de H&M.

Onderaan de streep
Dus ja, duurzame kleding is duurder. Om onderaan de streep niet al te veel kwijt te zijn koop ik daarom minder, vaak tweedehands en af en toe een goed fair trade item waar ik over heb nagedacht en (hopelijk) lang mee kan doen. En.. er zijn ook best een paar toffe kledingmerken die niet zo duur zijn. Die houd je nog van me te goed in een volgende blogpost. Daarnaast ben ik me ervan bewust dat deze blogpost alles behalve volledig is en ik zie graag jullie reacties tegemoet.

Bekijk het profiel van Christine op Pinterest.
Volg het bord awesome ethical brands van Christine op Pinterest.

Schrijf een reactie

Reactie